Cumartesi-Pazar Boşa Gitmesin Diye

Dikkat dağınıklığı ve hiperaktivite bozukluğu popülasyonundan sonra şimdi üstün çocuklar dönemi başladı. Çocukları etiketlemek ve bu etikete göre sınıflamak konusunda üstümüze yok. Son yıllarda birçok anne-baba, çocuklarının üstün zekalı ve üstün yetenekli olup olmadığını anlamak için onları testlere tabi tutmaya başladı. Bu alanda çalışanlar, yapılan testlerin sadece ‘özel çocuk keşfi’ amacıyla yapılmadığını ailelere açıklamaya çalışsa da ailelerin bakış açısı değişmiyor. Tahmin edersiniz ki çocukları “üstün” olarak nitelenen aileler büyük bir kaygı içindeler. Okulların çocukları için yeterli ve verimli olmadığını düşünüyorlar, sanki okul doğal gelişim gösteren çocuk için iyiymiş gibi. Okulda verilen eğitimi yeterli bulmayan bu aileler akademik kaygıyla çocuklarını hafta sonları kurslarına taşıyor.

Bu ailelerin kaygısı da doğal olarak farklı bir sektörün kapısını aralıyor. “Üstünler için tasarlanmış eğitimler bizim kursumuzda” reklamları hızla yayılıyor. Kim veriyor peki bu eğitimleri, içerikleri ne, Türkiye’de bu alanda yapılmış kaç araştırma var, yapılan araştırmalar kaç yıllık bir geçmiş birikim üstüne kurgulanmış, üstünlerle hangi çalışmalar yapılırsa sonuçları ne olura dair kimin sözü var? Farklı zihinsel gelişim gösteren çocukları görmezden gelmeyelim evet ama onları bu ticari çarkın içinde kaybetmeyelim de.

Canınız çok mu kurs istiyor, “sanat” kurslarına gidin, okulda kokusu eksik müzikle ilgilenin, beraber tiyatroya gidin. Bunların hiçbiri mi yok, beş taş bulun, sadece beş taş oynayın. Eğlenceli bilim dersleri, eğlenceli anne-baba oyunlarının yerini asla tutmayacak bunu unutmayın. Çok akademik kursa giderek büyüyen çocukların geleceğin çok mühim işlerini yapacağına inanıyorsanız, inanmaya devam edin. Çok oynayan çocuklar mühim işler yapmayacak belki ama biliyorum ki oyun oynayan çocuklar mutlu yetişkinler olacaklar.
Müjdat Ataman