Başarı demek hırsların kölesi olmak değildir. Kontrol edilebilir bir hırsla çalışmaktır.

“Eskiden başarılı olmak için hırslarım vardı. Hırsların insanı kamçıladığını düşünürdüm. Sonra bir gün hırslarımın içinde kayboldum ve çok acı çektim. Acılar insanı güçlü yapıyormuş. Şimdi daha güçlüyüm ve hırslarım yok. Senin de olmasın hırsların. Aksi halde hırslarının içinde kaybolursun. Sakın hırslarımı kontrol ediyorum deme bana. Elbet bir gün sende boğulursun. Yol yakınken git. Boğulduğun yerde kalma. Ben kaldım ve boğuldum. Bari sen benim gibi olma.”

Hırs duygusuyla hayata dört elle sarılan insanlara çoğu zaman rastlıyorsunuzdur. Bu tip insanlar; hiçbir insanın kendisini çaresiz hissetmesine neden olamaması için sürekli olarak başarırlar. Başarmak onlar için sıradan bir olaydır ve asıl anormal durumsa başarısız olmaktır. Devamlı olarak başarmaya odaklanılmış zihinler plan odaklı yaşarlar ve planladıkları haricinde hiçbir şeyi yaşamazlar. Nereden mi biliyorum çünkü bende bu insanlardanım. Ayşe KULİN bu şekilde düşünen insanlar için:

-“Öyle ya da böyle başarısızlığı tatmadan yaşamak neredeyse imkânsız. Sadece aşırı derece temkin ve tedbirle hareket eden insanları başarısızlık bulmaz, onlarda aslında yaşamış sayılmazlar.” diyor.

 

Mantıklı kararlar alınabildiği müddetçe er ya da geç istenilen başarılara ulaşılır. Başarmak ve başarılı bir hayatı yaşamak esasen sanatın kendisidir. Fakat olayları hırs duygusuna bürünmüş insanların kanaatinden değerlendirebilirseniz başarılı olmanın beraberinde getirdiği dezavantajları görebilirsiniz.Başardıkça zamanla her şeyin düzeleceğini umut etmek güzeldir ancak başarmanıza rağmen hala pek çok şey düzelmiyorsa yolunda gitmeyen bir şeyler var demektir.Gündelik sorunların altında çözüm seçenekleri arıyorken tutarsızca davranışlar sergiler, yorulduğunuzu ima ederek köşe bucaklarda dinlenmeniz gerektiğine inanırsınız. Dinlendiğiniz vakit süresince de her şeyin yakında güzel olacağını umarsınız. Nedense binlerce insan yakında her şeyin düzeleceğini ummakla yetiniyor ve nedense hiçbir şey zaman geçmesine rağmen düzelmiyor.

Çünkü kimse savaşmayı göze alacak kadar cesaret edemiyor.  Gerekenleri yaptığınız için başarılı oluyor ancak başarılı olmanıza rağmen yine de tatmin olup da mutlu olamıyorsanız kendi gerçeklerinizin içinde boğuluyor olabilirsiniz. Duygularınızın mantığınızı teslim almaya başlamasına izin vermeyin. Zira ne zaman duygularınızla mantığınız arasındaki kontrolü kaybederseniz toparlanmanız o denli uzun zaman alır.

Bu nedenle hafif bir hırs duygusu insanı tetikte tutması için yeterlidir ancak fazla dozda hırs duygusu içerisindeyseniz tüm gerçeklerinize rağmen hırslarınızın içinde boğulmanız an meselesi olabilir.