Çalan kapı zili sanki fırtınanın habercisiydi. Kapıyı koşarak açan anne:

—Hoş geldin oğlum!

—……

—Anneye bir öpücük vermeyecek misin Birkan?

Çantasını kapının hemen yanı başına atan kocaman bir genç adamdı sanki.

—Ne var anne?

—Seni özledim canım.

—Anne ben çocuk muyum? Artık 3.sınıfa gidiyorum. Büyüdüğümü görmüyor musun?

—Görmez miyim hiç? Elbette kocaman oldun.

Banyoya yönelen Birkan'a annesi:

—Elini, yüzünü yıkadıktan sonra konuşmak istersen oturma odasında olacağım Birkan.

Banyoda dağılan saçlarına baktı. Daha sabah jölelemişti. Nerden çıkmıştı bu matematik sınavı. Öğretmen on beş gün önce bildirmiş ve not aldırmıştı. Haberim yoktu demesi kendine yalan söylemesi demekti. Haberi vardı ama sınavı hafife almıştı. Aynada kendine baktı, elini yüzünü yıkadı. Saçlarını tekrar havalandırdı. Çok yakışıyor bu saç tipi bana, dedi.

Oturma odasına doğru yürüdü. Odadan içeri girmeden başını içeriye uzattı. Annesi kitap okuyordu. Karşı koltuğa geçti, uzun uzun annesine baktı. Onu çok üzmüş olmalıydı. Daha bugün sınıfta öğretmenleri anne sevgisinden bahsetmişti. “Cennet anaların ayakları altında” diyen Peygamberimiz Hz. Muhammed (SAV)’in sütannesi Halime anneye hırkasını yayarak oturtmasını anlatmıştı. “Ana babanıza öf! bile demeyin” diyen yaratıcımız Hz. Allah (CC)’ın sözünü de unutmayalım diye defterimize yazdırmıştı öğretmen. Bunları düşünürken annesi:

—Üzgün ve sinirli görünüyorsun bitanem. Bana anlatmak istediğin bişey varsa dinlemeye hazırım. (Elinden okuduğu kitaba ayraç koyarak kapattı.)

—           Bugün matematik sınavımız vardı… Çok kötüydü.

—           Sınavdan haberin yok muydu?

—           Doğrusunu istersen vardı. Ama önemsemedim.

—           Daha iyi bir sonuç mu bekliyordun?

—           Evet. O kadar çalışmıştım. Derste öğretmeni dinliyor, ders notları tutuyordum. Yapamadım işte! Çalışmayacağım bundan sonra! Sınavlara da girmeyeceğim!

—           Emeğin karşılığını alamadın diye üzülüyorsun. Acaba neden böyle oldu diye sebebini öğrenmek mi istiyorsun?

—           Bilmiyorum! Nerede hata yapıyorum anlamıyorum. Aslında daha sonra yapılacak sınavdan iyi alabilirim değil mi?

—           Sence neler yapmalısın bitanem?

—           Eee, notlarımı tekrar gözden geçirir, sınavı önemser ve anlamadığım konuları öğretmenime sorarak olabilir. Bence en iyisi düzenli bir program yapmalı. İyi bir ders çalışma programım olsa… Çalıştıktan sonra da Hz. Allah’a el açıp dua etmeliyim.

—           Çok güzel fikirler bunlar. Eminim diğer sınavdan iyi bir not almana yeterli olur.

—           Saçlarımı beğendin mi anne?

—           Allah, ”insanları en güzel şekilde yarattım” diyor kitabımız Kuran-ı Kerim’de.

—           Yani anne..

—           Sen demek beğeniyorsun Birkan, diyen anne, oğluna sarıldı. Öpüp kokladı.

—           Yarın saçlarımı kaldırmayacağım anne. Ben yarın saçlarımı yana tarayacağım.

—           Böyle düşünüyorsan sevinirim.

—           Beni anlayıp dinlediğin için teşekkür ederim Anneciğim!